من و زندگی

حسادت می‌کنم 

به چشمانی که تو در امتداد نگاهش ایستاده‌ای.

و

به ایستاده‌ای که تو را انتظار می‌کشد.

که من عمریست

منتظر ایستاده ام به راهی در امتداد نگاهت.

باز هم خیال می‌بافم

که ببافم گیسوانت را

رقص گیسوی تو در باد مجنون می‌کند مرا

ولی

لمس گیسوان تو دیگر حکایتی است.

تولد سطل آشغال منزلمان، روزیست که پر شود!!!

برگرفته از مجموعه داستان‌های کوتاه "روزی که من عاقل شدم" نوشته آقای هادی همایون فر

هیزم شکنی را می‌شناسم که عزم کرده است سواددار شود، کتاب‌شان را دیده‌ام، درس اول‌شان درختکاری است؛ نمی‌دانم هیزم شکن سواددار خواهد شد یا نه!!!

برگرفته از مجموعه داستان‌های کوتاه "روزی که من عاقل شدم" نوشته آقای هادی همایون فر.

همیشه دلمان می‌خواست سری به آن پس کوچه بزنیم.

دلمان گرفته بود بس که از کوچه می‌گذشتیم و نگاهمان به پس کوچه بود.

این روزها که باز دلمان می‌گیرد، در کوچه پس کوچه های خیال پرسه می‌زنیم. 

باران که می‌بارد خانه نشین می‌شویم. زیر باران رفتن دل می‌خواهد و ...      

بگذریم. 

باران که می‌بارد  خاطراتمان چکه می‌کند و باز گونه هایمان تر می‌شود، تقصیر خودمان است که خیالمان سقف ندارد.